Podedes ver unha galería de imaxes completa desta Noite Máxica.
Esta foi a cuarta e última Noite Máxica do festival. A representación galega volveu por última vez neste ano ao escenario do estadio do Moustair para despedirse de todo o público que durante tantos días ateigou as bancadas para asistir a tan grande acontecemento.
Nas portas de saída ao estadio, os membros de Moxenas e Airiños de Fene comparten un último momento de distensión e ambientación antes da actuación.
Lorient revélase como o máis grande festival europeo da cultura céltica. Para os nosos rapaces e rapazas foi algo extraordinario nas súa vidas convivir ao lado de tanta xente coa que mantén un lazo tan común: a música.
Unha música que compartimos as culturas atlánticas e que xira ao redor das distintas formas e expresións da gaita como instrumento principal e as danzas e cantos de cada lugar.
Foi unha convivencia das chamadas nacións celtas, nun punto de encontro intermedio para todos os países participantes:
Galicia-Asturias, Bretaña, Irlanda, Gales, Escocia, Illa de Man, Cornualla.
Puidemos comprobar o querida que é Galicia para todos eles e o considerada que está a nosa cultura tradicional, así como a expresión particular da nosa tradición. Abodaba dicir "nous sommes galiciens" e todas as portas se abrían para un trato amable e atento. Os nosos traxes tan variados e vistosos, a instrumentación máis tradicional. Unha instrumentación que sempre esperta a curiosidade dos integrantes doutros grupos europeos, e que mesmo algúns deles volven recuperar (vede este conxunto galés). Nesta ocasión algúns integrantes escoceses dixéronnos que no seu país hai grupos que están volvendo á pel nas percusións.
Aquí tendes un vídeo atopado en Youtube
Este intercambio de formas culturais, de convivencias, de rostros que acentuaban nacionalidades concretas, de vestimentas, de sonoridades... todo isto foi unha gran riqueza que os nosos rapaces toruxeron para a casa e que permanecerá con eles para sempre.Coma todas as noites, o festival no estadio despedíase co famoso Amazing Grace:
No hay comentarios:
Publicar un comentario